Dyrektor Uczelni w Northland, John Tapene przekazał następujące słowa od sędziego, który regularnie miał do czynienia z młodzieżą:
„Moja odpowiedź brzmi: idź do domu, skoś trawnik, umyj okna, naucz się gotować, zbuduj tratwę, znajdź pracę, odwiedź kogoś chorego, ucz się swoich przedmiotów, a jak już skończysz, przeczytaj książkę. Od Twojego miasta nie należy Ci się centrum wypoczynkowe, ani Twoi rodzice nie są Ci winni zapewniania rozrywek. Świat nie jest Ci winien warunków do życia, to od Ciebie należy się coś światu. Możesz oddać mu swój czas, siły i talent, żeby nikt już nie szedł na wojnę, nie był chory, ani nigdy więcej samotny. Innymi słowy, dorośnij i przestań się użalać nad sobą, wyjdź ze swojego świata marzeń i wypracuj sobie mocny kręgosłup, a nie listę życzeń. Zacznij zachowywać się jak odpowiedzialna osoba. Jesteś ważny i potrzebny. Jest już za późno, żeby siedzieć i czekać, aż ktoś kiedyś coś zrobi. „KIEDYŚ” jest teraz, a ten „ktoś” to TY.”
